Ook hier vliegt de tijd ;)

Hallo lieve mensen,

Zelfs hier in Zuid Afrika vliegt de tijd, ondertussen ben ik alweer ruim 4 weken in dit mooie en bijzondere land. Dus tijd om jullie even op de hoogte te stellen van mijn leven hier, denk ik zo..

Om bij het begin te beginnen, ik heb een goede vlucht gehad. Alles verliep erg voorspoedig en ik heb me prima vermaakt in het vliegtuig, die 11 uren vlogen letterlijk en figuurlijk voorbij. Een warm welkom op het vliegveld en vervolgens bij het Goeie Hoophuis. Aangezien het laat in de avond was voor ik aankwam ben ik vrij snel m’n bed ingedoken en dan word je de volgende ochtend wakker in een nieuw bed, huis en omgeving (ik heb overigens heerlijk geslapen!). Gelukkig werd ik goed ontvangen door de andere meiden hier. De eerste dagen was het wel eventjes wennen, waar staat alles, hoe verloopt een dag, hoe heten de kinderen, wat zijn de regels, welke werkzaamheden zijn er en natuurlijk de vrijwilligers, huismoeders en projectleiders leren kennen. Hoewel dit lekker vlot ging en ik me al heel snel thuis voelde.

We hebben hier als vrijwilligers een aantal algemene werkzaamheden die elke week weer terug komen. Ik zal hier wat over vertellen, zodat jullie een beetje beeld krijgen van mijn werkzaamheden hier. Overdag verzorgen we de baby’s dat betekent o.a. eten geven, naar bed brengen, luiers verschonen, badderen, spelen en natuurlijk heel veel knuffelen. Om het weekend hebben we ook slaapdienst bij de baby’s, vorig weekend was mijn eerste keer. Om 17.00 begon ik op de  baby- unit, eerst kinderen eten geven en vervolgens nog eventjes met ze spelen. Zo rond 18.45 de luiers verschonen, een slaapliedje zingen en de kids naar bed brengen. Vervolgens de babyfoon aan en weer naar boven om zelf te eten en de avond door te brengen. Die nacht sliep ik op de baby- unit, nou dat is wel eventjes wennen. ’s Nachts je bed uit, omdat één van de kinderen moet huilen en niet te vergeten heel vroeg wakker worden van kinderen die helemaal klaar zijn met in bed liggen en slapen. Nog even de kids toegesproken dat het nog erg vroeg was en ze echt nog eventjes moesten slapen, maar om 7.00 moest ik er toch echt aan geloven. Kids uit bed, luiers verschonen en aankleden. Alle kinderen bij Goeie Hoop eten ’s morgens pap wat de avond ervoor gemaakt moet worden en je ’s morgens even op moet warmen. Dus pap warm maken en aan tafel om te eten, nog even spelen en om 9.00 werd ik afgelost door één van de huismoeders en zat mijn dienst erop.

De kinderen die hier wonen zitten op vier verschillende scholen, dat betekend dus vroeg uit bed als je de kids naar school toe moet brengen. Om 6.45 begin je de eerste kinderen naar school toe te brengen en zo rond 8.00 zijn alle kids op school. De eerste kinderen zijn om 13.00 uit en begin je dus met schoolrijden, meestal ben je dan rond 15.00 weer met alle kinderen bij Goeie Hoop. Dat betekend dus ook dat vanaf 13.00 de eerste kinderen weer thuis zijn en er dus op hen gepast moet worden. Als het lekker weer is spelen ze buiten op de playground of op het soccer field.

In de weekenden koken wij en dat is dan voor ruim 30 personen. Vorige week zaterdag was ik aan de beurt en stond ik dus rond 10 uur in de keuken om te beginnen aan de spaghetti. De kinderen vinden het erg leuk om te helpen, dus hulp genoeg en een gezellige boel in de keuken.

Elke dinsdagmorgen hebben we meeting met Ida, de projectleidster, Lydia, de long term vrijwilliger, Liesl, de social worker, en wij als vrijwilligers. We bespreken dan o.a. afspraken van de komende week en bijzonderheden van kinderen.

Verder hebben we elke woensdagavond movie night in 2 groepen, eerst de kinderen en daarna de pubers. Dus als jullie nog mooie films hebben met Engelse ondertiteling of Engels gesproken dan zijn ze van harte welkom op onderstaand adres, aangezien we best wat nieuws kunnen gebruiken ;).

De kinderen wonen in woonunits met een Afrikaanse huismoeder. De meeste van de Afrikaanse huismoeders die hier bij Goeie Hoop werken wonen in de omliggende townships hier in Gordon’s Bay. Een van onze taken is ook om hen aan het einde van de dag of in de weekenden op te halen of naar huis te brengen.

Elke zondagmorgen gaan we met de schoolgaande kinderen naar een Afrikaanse kerk toe, dit is een gereformeerde kerk. Best vertrouwd klinkt het als de dominee Afrikaans praat en we liederen zingen met een bekende wijs. De dienst is erg goed te volgen, aangezien veel woorden lijken op het Nederlands. In de kerk zitten bijna alleen maar blanke mensen, alleen onze Goeie Hoop kinderen zijn gekleurd. ’s Avonds gaan de pubers met 2 vrijwilligers naar de kerk, na afloop van de dienst komt de dominee van zijn preekstoel en is er ruimte om vragen te stellen. Zo wordt met elkaar de preek nabesproken, of als er andere vragen zijn worden deze besproken. De rest van de vrijwilligers gaat ‘s avonds naar een Engelse kerk, de Christ Church, een heel open en hartelijke gemeente. Natuurlijk erg goed voor ons Engels en we zingen er mooie gospel liederen. We zijn uitgenodigd voor de Bijbelstudie avond die ze elke woensdagavond houden, we hopen daar volgende week voor het eerst naartoe te gaan. Aankomende woensdag moet Nederland voetballen en tsja zelfs hier volgen we dat en die wedstrijd willen we natuurlijk niet missen.. Haha!  

Naast onze werkzaamheden zijn we ook elke week een dag vrij, zodat we de omgeving kunnen leren kennen. De ene groep heeft dit op de donderdag en de andere op de vrijdag. Vorige week vrijdag hadden we allemaal een dag vrij, we wilde graag de Tafelberg beklimmen. Helaas kon het niet doorgaan, omdat het de dagen ervoor veel geregend had. Als we weer levend naar beneden wilde komen konden we het beter een andere keer doen werd ons geadviseerd. We hebben dus braaf geluisterd en zijn naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop gegaan. Ik heb m’n ogen uitgekeken daar, wat een geweldig mooie natuur, echt overweldigend. De bergen, de oceaan en ook apen die zomaar langs je heen komen lopen. Het was echt genieten van Gods geweldig mooie schepping. Hoe mooi Zuid-Afrika kan zijn, zo’n heel andere kant heeft het ook. Zo kan je onderweg door een heel mooi gebied rijden wat zo ineens overloopt in een enorme township, heel bizar is dat.

Genieten van de natuur doe ik hier enorm, maar daarnaast doe ik dit nog veel meer van de kinderen hier bij Goeie Hoop. Wat heerlijk om elke dag weer die lieve gezichtjes te zien en lekker even met ze te knuffelen. Elke ochtend en middag als de kids je zien is het hallo auntie en een dik drukkie (knuffel). Ze houden erg van knuffelen, op je schoot zitten of je haren doen. Toen ze me voor het eerst zagen waren ze erg blij dat de nieuwe auntie lang haar had. Ohja ondertussen is het voor de oudste kinderen vaak niet meer auntie Kristine, maar auntie pinkie of auntie roze.  Het is natuurlijk veel leuker om een andere naam te verzinnen voor alle aunties en tsja ze hebben hier al door dat ik erg van de kleur roze houd, maar ja dat kan natuurlijk ook bijna niet anders…

Ik heb trouwens ook al echt kennis gemaakt met het Afrikaanse leven… We hebben een heel aantal dagen zonder internet gezeten en naar een aantal dagen viel ook nog eens de stroom uit. Dus geen internet, warm water, lampen, werkende koelkast en magnetron. Gelukkig koken ze downstairs op gas, dus hadden we gewoon warm eten en konden we water koken voor oploskoffie en de afwas. Er steeg een luid gejuich op toen de stroom het weer deed en een dag later ook het internet weer gemaakt was. Hopelijk blijft alles het de komende weken gewoon doen, vooral douchen met warm water is toch wel erg prettig. Ook m’n haren  heb ik voor een weekje veranderd in Afrikaanse stijl, één van de aunties van downstairs heeft twisters in m’n haren gezet. Nou dat was een ware belevenis! Eerst 11 uur stil zitten zodat ze de twisters in kon zetten, wel verspreid over 2 dagen, maargoed toen er afgeteld werd tijdens het inbrengen van m’n laatste twister was ik blij dat het bijna voorbij was. Met drie andere vrijwilligers hadden we tegelijkertijd twisters in ons haar en toen we op zaterdag boodschappen gingen doen in de Mall hadden we veel bekijks. Ik geloof dat er weinig donkere mensen ons gepasseerd zijn zonder een opmerking te maken als ‘nice hairstyle’ of te vragen waar we vandaan kwamen en wie het bij ons had ingezet. Wat hebben we een lol gehad, hoewel naar een aantal dagen de lol voor mij er wel af ging. Wat een enorme jeuk krijg je ervan dus naar een week had ik het wel weer gezien. Het uithalen is een behoorlijk werk, maargoed als je elkaar even helpt is het snel gebeurd.

Natuurlijk heb ik nog veel meer meegemaakt, maar dat komt de volgende keer en ja ik beloof jullie dat ik niet weer ruim 4 weken wacht ;).

Lieve groet uit Gordon’s Bay,

Kristine


Hier nog weer even mijn adres, ik word namelijk heel vrolijk van post,hihi ;).
Kristine Burgwal
Postnet Suite #80
Private Bag x4
Gordon’s Bay 7151
South Africa